bugün onu beklerken hava beni dondurdu.
iliklerime kadar. saçım topluydu; ama çok ıslanıyordu.
ıslaktı hava, yağmur yağıyordu.
biraz uzun bekledim.
yanımda benimle birlikte başkasını bekleyen çocuğun bekleyeni geldi.
benimki gelemiyordu.
müziğimi açtım.
kendi dilimde açtım.
çünkü dinlediğimi her şeyiyle anlamak niyetindeydim.
yağmur içime işlerken; tam anlamıyla zühur edemezken.
koruyanım vardı çünkü, kalkanım.
ve ordaydı,
uzun boyuyla geliyordu.
sarıldım.
uzun..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
o bekleme anı ne güzeldir... yani bekleneni bekleme anı, yoksa manasızca beklemek değil..
Post a Comment